Joseph nie usłyszał Garetha, a nawet jeśli - nie zwrócił na niego uwagi. W tej chwili bardziej liczyło się dla niego życie, bądź co bądź, niewinnego chłopaka.
Poza tym, rozpoznał mężczyznę. Będąc w pełnym galopie sięgnął za plecy, wyciągając przytroczony tam miecz. Tamci już go zauważyli, mężczyzna rozluźnił nieco uścisk, przez co chłopak zdołał zaczerpnąć tchu.
Nagle mężczyzna popchnął dzieciaka na ziemię, a sam wyciągnął przed siebie rękę, jakby chciał zatrzymać Jeźdźca. Tuż przed Josephem nagle pojawił się portal.

Joseph przewrócił oczami i machnął lekko dłonią. Dziura w ziemi zniknęła, podobnie jak łopata. Jeździec podszedł do wierzchowca, który wyglądał trochę jak koń ciężkozbrojnej jazdy, i zaczął grzebać w sakwach.

Jeździec uśmiechnął się lekko, po czym skupił się na swojej czynności. Chwilę później jego palce trafiły na coś twardego zagrzebanego w ziemi, zaczął odgarniać ziemię wokół przedmiotu. Po chwili wyskoczył z dołu, oczyszczając z gleby trzymaną rzecz. Była to ludzka czaszka normalnych rozmiarów, jednak górne i dolne kły były mocno wydłużone, a cała czaszka zrobiona z wypolerowanego i mocno błyszczącego czarnego materiału, w którym świeciły lekko małe czerwone punkciki.

Stał już w prawie dwumetrowym dole, o średnicy jakieś trochę ponad pół metra. Taki rosły facet nie powinien był się tam z taką łatwością zmieścić, ale on właściwie tylko sprawiał takie wrażenie. Poza tym był szczupły i dość wysoki. No i mięśnie robiły swoje.
Zaśmiał się krótko.
-Mam wiele imion. Joseph Hayden jest jednym z nich. Ale wielu znało mnie także pod nazwiskami Bello Guerra, Warren Guerra czy Warren Bello. - znów przerwał kopanie i spojrzał z dołu na Garetha, odrzucając włosy do tyłu. -Ale wszystkie one oznaczają to samo. Zasadniczo, możesz mi mówić War. Albo jak chcesz.
Znowu wrócił do pracy.
-Zresztą, słowo guerra powinno ci coś mówić, skoro z taką pasją używasz języka hiszpańskiego. Ale, teraz ty mi coś powiedz. - spojrzał na Garetha. -Kim jesteś? Jakimś gatunkiem demona?

-Może bym się nawet skusił, ale innym razem. - Joseph uśmiechnął się lekko, wyciągnął łopatę i zaczął kopać, ale nie w miejscu wskazanym przez Garetha, tylko trzy metry od swojego konia. Po kilkunastu minutach stał już w metrowym, niedużym dole. Przerwał na chwilę, poprawił opaskę na czole i oku i spojrzał jedynym okiem na demona.
-Zwą cię jakoś?

-Dlatego mapa nie zawadziłaby. - stwierdził, ścierając resztki krwi z szyi i ramienia zakładając ponownie kurtkę. Wstał i podszedł do konia. Kiedy dotknął jego łba, na dłoni zaświecił mu na czerwono okrągły znak.

Powietrze zadrżało od tętentu kopyt. Po chwili nad zwalonym drzewem gdzieś w głębi dżungli przeskoczył wielki rdzawoczerwony koń, wzbijając tumany kurzu i płosząc drobne zwierzęta chowające się w podszyciu. Jeździec szarpnął lejce, zawracając konia, a ten stanął dęba. Kiedy kopyta opadły z powrotem na ziemię, w oczach zwierzęcia zapłonął ogień, a Jeździec wyciągnął powoli miecz z pochwy. Goniący go czarno-bordowy, przeraźliwie chudy wilk o poszarpanych nietoperzowych skrzydłach ocenił swoje szanse, wyszczerzył kły, po czym zrobił w tył zwrot i w kilka sekund zniknął między drzewami.